در هنر تجسمی با توجه به فاصله ها و ابعاد، اجزا و عناصر بصری یك اثر معنا پیدا می كند. به این ترتیب سازمان دهی فضای تجسمی معمولاً با معنی درك مكان، زمان و اشیا و ارتباط آن ها با یكمفهوم فضادیگر انجام می شود. با وجود عناصر بصری و روابط میان آنهاست كه می توان از فضا، شكل فضا، فضای مثبت ،فضای منفی ، فضای پر و فضای خالی سخن گفت . بنابراین وقتی از فضای یك اثر سخن به میان می آید، تأثیرات كلی اثر در همه ابعاد مادی و محتوایی آن مورد نظر می باشد.
فضاسازی در آثار هنرمندان را می توان به چند دسته تقسیم كرد:
فضای سه بعد نما ( واقع گرا) ، فضای دو بعد نما (غیرواقع گرا) ، فضای همزمان (تلفیقی) و فضای وهمی كه در زیر هر یك را به طور خلاصه شرح می دهیم